dinsdag 31 augustus 2010

Stille Waters

Zondag 29 augustus 2010

In de streek van de televisieserie 'Stille Waters' wandel je rond de Schelde van over de provinciegrens Antwerpen - Oost-Vlaanderen. Tweemaal gebruik je de gratis overzet. De start is aan de kerk van Mariekerke langs de straat die doodloopt op de schelde.
Een wandeling (15 km) van Passar.


De kerk van Mariekerke, het duurt eventjes voor we die vinden, we zien nergens een kerktoren, aangezien die aan de oever van de Schelde staat, langs een doodlopende straat.





Dit pad kiezen we niet.


Even wachten op het veer. Om het half uur kan je overvaren, te voet of met de fiets.
De veerman komt vanuit het café aangewandeld, we laten Mariekerke achter ons.



Er staat een strakke wind op de Schelde.


Op een wip ben je aan de overkant. De veerman spurt vanachter het roer naar het touw om de boot vast te meren. We dachten al dat er iets aan de hand was.



We zijn vertrokken, doen we het graag?



groot panorama na de klik


Schip (zien we straks terug) en konijntje (zien we hopelijk niet terug) op het droge


Hop



Altijd handig, een paraplu.


De populierendreef, met Everyday People die het vervelend vonden dat we achter hen liepen, terugkeerden en dan terug achter ons aanliepen. Ofwel waren het de honden die nog ergens iets moesten achterlaten.


De vlaamse camargue.


Tijdens de plaspauze ontdekken we geen purple banana maar een psychedelische paarse paddenstoel. Ik vraag me af welke wezentjes hier onder wonen.


Deze sluis regelt het waterpeil richting Moerzeke.


Zo verhinder je dat het paard kan zien dat het gras groener is aan de overkant.



We wandelen tussen de afsluitingen van privétuintjes en privévijvers met annex caravans, weekendhuisjes, boomhutten en andere koterijen. Je krijgt plaatsvervangende schaamte over wat we in de jaren 70 in de natuurgebieden hebben uitgestoken.





Een schilderachtige potpolder.



Ongeveer halverwege gaan we met het veer van Driegoten terug het water over. Het begint zachtjes te regenen.







Ondanks de dreigende lucht blijft het gedurende onze wandeling zo goed als droog.
Het eindoel, stoverij met frietjes in Blaasveld, houdt ons overeind.


We drinken een koffie 'bij Zates' het bruin café waar Nand Buyl waard was in de tv-serie. Het is er nog authentiek, zowel het decor als het volk achter en voor de toog.


Vlaamse devotie in het teken van het water.



Gudrun van aan de overzijde.


Terug aan de kerk van Mariekerke zie ik voor het eerst de kapitelen van de twee pilaren aan de ingang van de kerk. Donderpreek zonder klank?


Beoordeling: GGGGG

Natuur, water, veel water, vlak behalve de hellingen van de dijken, deels onverhard maar verharde alternatieven.
De veren maken het een beetje avontuurlijk.
Volgens mij te doen met wieltjes als je voor de verharde wegen kiest;
Blijft bij: 'who pays the ferryman?'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

beoordeling

afstanden